مقدمه:
صرف نظر از آنکه هدف مجازات در نظام حقوقی ایران را ارعاب و ایجاد ترس از ارتکاب جرم چه برای عموم مردم مثل جرائم عمومی چون آدم ربائی و چه برای مرتکبین جرائم بدانیم ، یا هدف از مجازات را انتقام و تشفی خاطر برای زیان دیده در جرائم خصوصی و جامعه در جرائم عمومی بدانیم ، یا اینکه مجازات را اثر طبیعی ارتکاب جرم تلقی کنیم و لازمه اجرای عدالت را مجازات بزهکاران بدانیم یا هدف از مجازات را اصلاح مجرم و بزهکار و جرم را نوعی بیماری ومعلول عوامل مختلف بدانیم ، در هر حال قانونگذار برای مجازات تطوراتی را در نظر گرفته است از قبیل تخفیف مجازات ، تعلیق مجازات ، تشدید مجازات و سقوط مجازات که توجه به هر یک از این دگرگونی ها در راستای دستیابی به هدف مورد نظر نقش مهمی در صدور رأی عادلانه دارد . در این بخش می خواهیم به بحث تخفیف مجازات بپردازیم .
به موجب مقررات ، تخفیف مجازات در رابطه با مجازات های تعزیری ، بازدارنده و اقدامات تأمینی و تربیتی است که امروزه به صورت مجازات درآمده است . مقصود از تخفیف ، تقلیل مجازات مرتکب به کمتر از حداقل آن است مثلا اگر مجازات جرم آدم ربایی مطابق ماده ۶۲۱ ق.م.ا پنج تا پانزده سال حبس است مفهوم تخفیف ، تعیین مجازات به کمتر از پنج سال می باشد . این مفهوم مفهوم عمومی تخفیف است که در کیله مجازات های غیر از حد و قصاص و دیات وجود دارد . مفهوم خاصی نیز در رابطه با برخی از مجازات ها یافت می شود و آن عبارت است از :

فهرست:

مقدمه
مراحل تخفیف مجازات
گذشت شاکی یا مدعی خصوصی
اظهارات و راهنمایی متهم
اوضاع واحوال متهم یا شرایط جرم
اقرار متهم
وضع خاص متهم ( سابقه او )
اقدام یا کوشش متهم در تخفیف اثرات جرم و جبران زیان ناشی از آن
موارد کلی منع تخفیف مجازات
حدود و قصاص
اقدامات تأمینی و تربیتی
موارد جزئی منع تخفیف مجازات
بخش سوم : تشدید مجازات
عوامل تشدید مجازات
عوامل عمومی تشدید مجازات
عوامل اختصاصی تشدید مجازات
بخش چهارم : تعلیق مجازات
تفاوت بین دو نوع تعلیق
بخش پنجم : سقوط مجازات ها