علیرغم وجود فعالیت‌های کاری در زندگی مردم برای تامین معاش از گذشته‌های دور با پیدایش انقلاب صنعتی رفته‌رفته نوع مشاغل و شیوه‌های تامین معاش خانوده‌ها تغییر یافت به گونه‌ای که با این نوع تغییر افراد جامعه ناگزیر بودند با دستگاه‌ها و ماشین‌الات مکانیکی ارتباط کاری نزدیک‌تری ایجاد نمایند، بدون شک هرچه مقدار نزدیکی مذکور بیشتر می‌شد میزان مخاطرات ناشی از کار و یا غیر ناشی از کار بیشتر و بیشتر گردید . این امر باعث شد که در مواردی بیش از گذشته افراد دچار حوادث و یا بیماری‌های ناشی از کار گردند، از این رو تامین معاش خانواده‌ها بعد از فوت ناشی از کار، باعث شد که تعهدات مربوط به حمایت از بازماندگان در زمره حمایت‌های کارفرمایان و یا صندوق‌های بیمه‌های اجتماعی قرار گیرد، این امر رفته رفته به موارد بیماریها و حوادث غیرناشی از کار و فوت‌های غیرناشی از کار نیز تسری یافت به گونه‌ای که امروزه پرداخت مستمری به بازماندگان بیمه‌شده جزء اصلی ترین حمات‌های بیمه‌های اجتماعی در جهان می‌باشد که از در این راستا ایران نیز مستثنی نبوده به گونه‌ای که در ایران نیز به طور رسمی از سال ۱۳۰۹ حمایت به بازماندگان در زمره تعهدات بیمه‌های اجتماعی قرار گرفت.