فهرست/چکیده

+
چکیده :
هدف این مقاله آن است که یک سیستم دارای چند پردازشگر SOPC محور برای کنترل پارامترهای محدود در یک محیط مسکونی هوشمند ارائه دهد. ویژگی های هوشمند به وسیله یک سیستم نامشخص ( Neuro – Fuzzy ) به دست آمده اند که قادرند از الگوها و دلایل یاد گرفته و خود را با تغییرات محیط یا تغییرات در ترجیح های کاربر انطباق دهند. به ویژه از نسخه اصلاح شده ای از طریق ANFIS مشهور( سیستم انطباقی استنتاج نور و فازی ) استفاده شد که به رشد اجراهای بسیار کارآمد کمک می نماید. ساختار پیشنهادی بر مبنای دو ریز پردازشگر هسته نرم طراحی شده اند که یکی از آن ها به فرآیند های یادگیری و انطباق اختصاص دارد در حالی که دیگری به پاسخ آنلاین اختصاص داده شده است. ریز پردازشگر دوم دارای ۴ بخش سخت افزاری تک کاره کارآمد است که قصد دارد به الگوریتم های ( Neuro – Fuzzy ) شتاب دهد. اجرا بر روی یک FPGA مدل Xilinx Virtex – S انجام شد و نتایج به دست آمد نشان داد که به سیستم با عملکرد عالی دست یافته ایم .

۱٫ مقدمه
هوش محیطی ( AmI ) نمونه نسبتاً جدیدی است که مناسب محیط هایی مثل سالن های دولتی و خصوصی، اتاق ها و فضاهایی است که قادر است خود را با علایق و نیازهای افراد حاضر در آن ها به منظور تسهیل فعالیت های روزمره و رفاه بیشتر زندگی روزانه مردم انطباق دهد. ( پارادایم AmI با عنوان محیط های مسکونی هوشمند شناخته شده است ). برای دستیابی به هدف عام ترین این مفهوم، محیط ها باید ظرفیت های هوشمند از قبیل شناسایی کاربر و بافت موقعیتی وی ( به عبارت دیگر بافت آگاهی )، تناسب داشتن با نیازهای کاربر ، انطباق خود با تغییرات علایق وی و داشتن تعامل با کاربر داشته باشند .
تمام این ویژگی ها به وسیله تعدادی ابزار الکترونیکی به هم پیوسته( حس گرها ، ریز پردازش گرها، سخت افزار تک کاره، محرک ها و پشتیبابی ارتباطی ) توزیع شده در سر تا سر محیط اجرا می شوند که علاوه بر این باید از دید کاربر پنهان باشند که فقط رابط کاربر را دریافت می نمایند. بدین ترتیب ابزار الکترونیکی برای جریان AmI نه تنها باید کوچک ، کم هزینه ، دارای مصرف پایین انرژی و واکنش سریع باشند بلکه باید برای غلبه بر مهارت های هوشمند مذکور نیز به اندازه کافی باهوش باشند. اما، دستیابی به یک چنین ارزیابی مشکل است. به عبارت دیگر ، ابزار دارای ظرفیت های هوشمند نیازهای محاسباتی بالایی دارند که در بردارنده سخت افزار بزرگ و گرانبهاتر و زمان زیاد برای واکنش می باشند .
با این وجود، افزایش اتحاد ابزار الکترونیکی در زمان حال تطبیق تمام مولفه های سیستم الکترونیکی خاص را بر روی یک کلیشه امکان پذیر می سازد که عموماً با عنوان سیستم روی کلیشه قابل برنامه نویسی ( SOPC ) از آن یاد می شود. بنابراین، دستیابی به سیستم های اجرایی دارای عملکرد عالی و اندازه، هزینه و مصرف نیروی کاهش یافته امکان پذیر است. در این مقاله یک SOPC مبتنی بر FPGA برای کنترل تعدادی پارامتر محیطی در یک محیط هوشمند ارائه کرده ایم.ظرفیت های هوشمند سیستم به وسیله سیستم های ( Neuro – Fuzzy )
( NFS ) قابل دستیابی هستند که قادرند از الگوهای ورودی یاد گرفته و با آن ها منطبق شوند. ( ویژگی اصلی شبکه های عصبی ) و هم چنین قادرند استدلال نادرست و مبهمی ارائه دهند ( ویژگی اصلی سیستم های Fuzzy ). این ویژگی دو لایه NFS را برای محیط های AmI مناسب می سازد.به این مسئله در تحقیقات پیشین توسط نویسندگان آن اشاراتی شده است .

======