توریسم و گردشگری گسترده ترین صنعت خدماتی است که یقینا در آینده با سرعتی بیش از گذشته و امروز گسترش پیدا خواهد کرد(کی، چاک ،‌وای، ۱۳۸۲) از مزایای این صنعت پر درآمد و پر ارزش می توان به این اشاره کرد که منبع مهمی برای شکوفایی اقتصاد کشور های در حال توسعه و برقرار کننده توازن مالی در اقتصاد بین الملل کشور های فقیر و غنی است و زندگی اجتماعی را با ایجاد مشاغل گوناگون و ارتقای سطح درآمJد طبقات وسیعی از مJردم کشور هJای گردشگر پJرست و گJردشگرپذیر تغییر می دهد.(محلاتی ، ۱۳۸۰)

جهانگردی یا توریسم به معنی حرکت کوتاه مدت و موقت مردم است به قصد بیرون رفتن از محل یا مکانی که به‌طور عادی و دائم در آن زندگی و کار می‌‌کند.سازمان توسعه و همکاری اقتصادی[۱] جهانگرد را شخصی می‌‌داند که خارج از محل اقامت همیشگی خود حداقل برای بیست و چهار ساعت در گردش و سیاحت باشد. سازمان جهانی جهانگردی نیز، جهانگرد یا توریست را این‌طور تعریف می‌‌کند: جهانگرد شخصی است که بیش از بیست و چهار ساعت به قصدی غیر از کار، در جایی خارج از محل اصلی زندگی همیشگی خود به‌سر برد. در سال‌‌های اخیر توسعه گردشگری به‌ویژه گردشگری طبیعی (اکوتوریسم) به عنوان یکی از مهم‌ترین منابع درآمد در تجارت جهانی و مؤلفه عمده در بهبود اقتصادی مناطق و کشورها مطرح شده و شتاب مضاعفی یافته است. به‌نحوی که درآمدهای حاصل از این صنعت رشدی سریع‌‌تر از درآمدهای حاصل از تولید، فروش و صادرات انواع کالاها و خدمات در برخی از کشورهای گردشگرپذیر داشته است. صنعت گردشگری موجب گسترش انواع خدمات، ایجاد فرصت‌های شغلی، توسعه زیرساخت‌ها در اقصی نقاط جهان، شهرها و روستاها می‌شود که در نهایت توسعه انسانی را به همراه می‌آورد.

فهرست مطالب

چکیده

مقدمه

بیان مسئله

تاریخچه گردشگری در جهان

تاریخچه گردشگری درایران

تعاریف گردشگری و گردشگر

اجزا و عناصر صنعت گردشگری

مدیریت و برنامه ریزی صنعت گردشگری

رابطه صنعت توریسم و فناوری اطلاعات

صنعت گردشگری و توسعه پایدار

بررسی تطبیقی درآمدهای حاصل از توریسم در ایران و چند کشور منتخب جهان

راهبردهای گردشگری در قانون تشکیل سازمان میراث فرهنگی و گردشگری

راهبردهای گردشگری و میراث فرهنگی در سند مطالعات آمایش سرزمین

راهبردهای سازماندهی فضایی در سند مطالعه آمایش سرزمین

آینده صنعت گردشگری

راهکارهای نهایی جهت توسعه پایدار صنعت گردشگری

نتیجه گیری

منابع