عنوان مقاله

+

مقاله تاریخچه کیمیاگری

فهرست/چکیده

+

فهرست مطالب

مقدمه    ۱
کیمیاگری در جهان یونان    ۱
کیمیاگری در امپراطوری روم    ۳
کیمیاگری در جهان اسلام    ۴
کیمیاگری در اروپای قرون وسطی    ۶
کیمیاگری در دوران معاصر و رنسانس    ۱۱
زوال کیمیاگری غربی    ۱۳
کیمیاگری در آیین بهایی    ۱۵
علم نوین کیمیاگری    ۱۶
کیمیا گری در مصر باستان:    ۱۷
کیمیاگری در چین:    ۱۹
کیمیاگری در هند :    ۲۰
کیمیاگری درجهان یونان :    ۲۱

///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

چکیده

در این مقاله به تاریخچه کیمیاگری، کیمیاگری در جهان یونان، در امپراطوری روم، در جهان اسلام، در اروپای قرون وسطی، در دوران معاصر و رنسانس، در آیین بهایی، در مصر باستان، در چین، در هند را توضیح می دهد.

خاستگاه کیمیا گری غربی در مصر باستان(فرعونی) است.فلز کاری و اسطوره شناسی در جهان باستان به نحو چشمگیری با یکدیگر در ارتباط بوده اند به نحوی که تبدیل سنگ معدن خاکستری به فلز براق به نظر نتیجه ی جادویی تحت فرمانروایی قواعد رمز امیز بوده است.بنابراین گفته میشود که در مصر باستان کیمیاگری حوزه ی تحت سلطه ی  طبقه ی روحانیون بوده است.

کیمیا گری مصر بیشتر از طریق نوشته های فلاسفه (هلنی) یونان باستان شناسایی شده و در ترجمه هایی که از این اثار باقی مانده است در عمل هیچ گونه سند اصلی به زبان مصری در مورد کیمیاگری بر جای نمانده است.

چنین نوشته هایی در صورت وجود،احتمالادر زمان دیوکلتیان ا‍‍مپراتور پس از سرکوبی شورشی در اسکندریه،که مرکز کیمیاگری در مصر بوده است،در سال ۲۹۲ دستور به سوزاندن کتب کیمیاگری داد،از بین رفتند.

با این وجود سفر های باستان شناختی در زمان معاصر شواهدی در ارتباط با تجزیه ی شیمیایی در طول عصر نقده به دست داده است. به عنوان مثال،یک ابزار مسی که به زمان نقده باز میگردد دارای شواهدی مبنی بر استفاده از آن به این طریق بوده است.همچنین روند دباقی پوست حیوانات در مصر پیش از عصر فراعنه در هزاره ی ششم پیش از میلاد مسیح رواج داشته است.اگرچهاین امر احتمالا بصورت تصادفی کشف شد،شواهد دیگری حاکی از آن است که کیمیاگران اولیه در مصر باستان تا سال۴۰۰۰ پیش از میلاد مسیح،ملات،و تا سال ۱۵۰۰ پیش از میلاد مسیح نیز شیشه را کشف کرده بودند.همچنین واکنش شیمیایی موجود در تولید اکسید کلسیم یکیاز اولین  واکنش­های شناخته شده است.

علاوه بر این در مصر باستان مواد آرایشی،سیمان،بدل چینیو نیز قطرن برای کشتی سازی تولید میشد.تا سال ۳۰۰۰ پیش از میلاد نیز پاپیروس اختراع شده بود.

واژه های کلیدی: کیمیاگری، جهان یونان، امپراطوری روم، جهان اسلام، اروپای قرون وسطی، دوران معاصر و رنسانس، آیین بهایی، مصر باستان، چین، هند

 

مقدمه

از زمانی که کیمیاگری در بافت حوزه وسیع دانشوری هند قرار گرفت، تأثیرات دیگر تعالیم متافیزیکی و فلسفی همچون سامخیا، یوگا، وایششیکا و آیورودا غیرقابل اجتناب بود. با این وجود، بیشتر متونرسایان ریشه در مکاتب تنتری کولا دارد که با تعالیم شخصیت ماتسیندرانات مرتبط است.

تنها معدودی از مردم در آن زمان رسیانا را درک می کردند. دو نمونه مشهور ناگار جوناچاریا و نیتیاناندهیا هستند. ناگارجوناچاریا یک راهب بودایی بود، که در زمان های باستان، مدیریت دانشگاه بزرگ ناگارجوناساگار را بر عهده  اشت. کتاب مشهور وی، راساتاناکارام، یکی از نمونه های مشهور پزشکی اولیه در هند است. در اصطلاحات طب سنتی هند “راسا” به معنای “جیوه” است و گفته می شد ناگارجوناچاریا روشی برای تبدیل جیوه به طلا ابداع کرده بود. گرچه بیشتر نوشته های وی از بین رفته است، اما تعالیم وی هنوز تأثیر چشمگیری تا به امروز بر طب سنتی (آیورودا) داشته است.

 کیمیاگری در جهان یونان

شهر یونانی اسکندریه در مصر مرکز دانش کیمیاگری یونان بود، و اهمیت خود را در بیشتر دوران های یونان و روم حفظ کرد. یونانیان عقاید هرمسی مصریان را از آن خود کرده و آن را با فلسفه های فیثاغورث، یونینیزم، و فلسفه عرفانی در هم آمیختند. فلسفه فیثاغورث، در اصل، بر این اساس استوار است که اعداد بر جهان حاکم هستند، وی با مشاهده صدا، ستارگان، اشکال هندسی همچون مثلث، یا هر چیز دیگری که می توان از آن نسبت به دست آورد به چنین نتیجه ای دست یافت. تفکر پونیا بر این عقیده استوار بود که جهان را می توان از طریق تمرکز بر پدیده های طبیعی توصیف کرد؛ گفته می‌شود تیلز و شاگرد وی آناکسیماندر، و بعدها افلاطون و ارسطو، که کتابهایشان بخش جدایی ناپذیر کیمیاگری بود این فلسفه را مطرح کردند. بر اساس این عقیده. جهان را می توان توسط قوانین طبیعی که تنها از طریق بررسی های دقیق، جامع و سنگین قابل دسترسی است توصیف کرد. سومین مؤلفه که توسط  یونیان به فلسفه هرمسی راه یافت فلسفه عرفانی بود، که یک عقیده رایج در مسیحیت و امپراطوری روم پس از مسیحیت بود، بر این اساس جهان ناقص است چرا که به نحوی معیوب خلق شده است، و آموختن مسائل معنوی می تواند منجر به رستگاری انسان شود. آنان همچنین بر این باور بودند که خدا جهان را به نحو مدنظر گذشتگان خلق نکرده است، بلکه جهان “از” وی خلق شده است، اما جهان در روند خلق خود دچار فساد شده (و فساد دنیا از طریق هبوط آدم و هوا، یعنی در نتیجه گناه نخستین نبوده است). برخی فرقه های عرفانی همچنین بر این باور بودند که خدای کتاب مقدس شریر بوده و وی را به عنوان تجلی دون خدای عالی می دانستند که آنان به دنبال پرستش وی و وحدت با وی بودند، با این وجود جنبه خدای ابراهیمی که شریر بود هیچ نقشی در کیمیاگری نداشت. اما جنبه تعالی به خدای عالی تأثیر بسیاری بر کیمیاگری داشت. نظریات افلاطونی و نئوافلاطونی در رابطه با کلیات و قدرت مطلق خدا نیز در کیمیاگری مورد استفاده قرار گرفت (بر اساس عقاید اصلی آنها جنبه فیزیکی جهان ناقص بوده و خدا ذهن کیهانی برتر است).

یکی از مفاهیم بسیار مهم که در این زمان مطرح شد، توسط امیدوکلس مطرح شده و توسط ارسطو تبیین شد، بر این اساس همه چیز در جهان خلقت از چهار عنصر ساخته شده است: “آب”، “باد”، “خاک”، “آتش”. به گفته ارسطو، هر یک از این چهار عنصر دارای حوزه خاصی بود که به آن تعلق داشت و در صورتی که دست نخورده باقی بماند به آن بازمی گردد.

این چهار عنصر یونانیان بیشتر چهار جنبه کیفی، و نه کمی، ماده را به نحوی که امروزه عناصر مطرح می شوند تشکیل می دادند. “… کیمیاگری هیچ گاه آب، باد، خاک و آتش را به عنوان مواد شیمیایی یا مادی به مفهوم امروزی آن نمی دانست. این چهار عنصر در حقیقت کیفیت های اصلی، و عمومی هستند که به موجب آنها ماده فاقد شکل و صرفاً کمی تمامی اجسام ابتدا خود را در اشکالی متمایز نشان می دهد”. کیمیاگران بعدی به جنبه های عرفانی این مفهوم به نحو گسترده ای دامن زدند.

کیمیاگری در امپراطوری روم

رومیان کیمیاگری و متافیزیک یونانیان، را نظیر بیشتر دانش و فلسفه یونان از آن خود کردند. تا پایان دوران امپراطوری روم فلسفه کیمیاگری یونانیان با فلسفه های مصریان در هم آمیخته شد تا تفکر هرمتیسیزم شکل بگیرد.

با این وجود، گسترش مسیحیت در امپراطوری خط جدید و متناقضی از تفکرؤ که از آگوستین (۳۵۴-۴۳۰ پس از میلاد) نشأت گرفته بود، به بار آورد. آگوستین از نخستین فیلسوفان مسیحی بود که عقاید خود را قدری پیش از انحطاط امپراطوری روم نگاشت.

======