مقدمه :

مخرب ها در C++

Destructor and finalize مخرب ها و پایان دهنده ها
ویژگی: یک مخرب نقش متفاوتی نسبت به سازنده دارد و کلاً هنگامی فرا خوانده می شود که یک شی تخریب شود . گر چه اکثر کلاسها نیاز به یک سازنده دارند . تنها مقدار اندکی از آنها نیاز به یک مخرب دارند . مخرب باید منابع اختصاص داده شده به وسیله سازنده را آزاد کند ( یا با روش های دیگری در طول عمر اشیاء ) این منابع شامل حافظه فایل ها، جداول، پایگاه داده و غیره می شود.

C++: مخرب های c++ به صورت خودکار هنگامی فرا خوانده می شوند که یک شی از حوزه خارج می شود یا بخواهید به صورت پویا شی خاص (تخصیص داده شده) را پاک کنید. هر کلاس تنها می تواند یک مخرب داشته باشد.

Object Pascal: مخرب های Object Pascal شبیه مخرب های c++ است، Object Pascal از یک مخرب مجازی استاندارد بهره می برند که destroy نامیده می شود. استاندارد این مخرب را متد free نامیدند. همه اشیاء پویا هستند بنابراین شما برای خطاب قرار دادن free برای هر شی که ایجاد می کنید پشتیبانی می شوید. گر چه هر مالکی مسئول تخریب خودش است. در این تئوری شما می توانید چندین مخرب را بیان کنید که این حس را ایجاد می کند زیرا شما با کد خودتان مخرب ها را فراخوانی می کنید هیچ چیز خودکاری وجود ندارد .
تکنولوژی نوین کد‌های مخرب
شاید ۱۵ سال پیش، هیچ کس گمان نمی‌کرد که کد‌های مخرب تا این حد در ساده‌ترین کار‌های روزمره ما نیز دخالت کنند.
آن روز‌ها وقتی یک ویروس جدید طراحی و خلق می‌شد، انتشار آن، هفته‌ها و یا حتی ماه‌ها طول می‌کشید؛ چرا که یک فلاپی دیسک می‌تواند وسیله‌ای سریع برای انتشار ویروس‌ها نباشد!!
فناوری‌های مورد استفاده برای حفاظت سیستم‌ها در برابر این ویروس‌های ماقبل تاریخ بسیار ساده و ابتدایی بودند، درست هماهنگ با فناوری‌های مورد استفاده برای طراحی، خلق و انتشار این ویروس‌ها.
بنابراین در آن زمان، تعدادی روش محدود و ابتدایی برای مقابله با تهدیدات رایانه ای و قابل قبول بودن سطح شرایط ایمنی سیستم‌ها کفایت می‌نمود.

اما اکنون ساختار و نحوه طراحی ویروس‌ها بسیار پیچیده‌تر شده است. هکر‌ها قدرتمند و توانا شده‌اند و عرصه‌های جدیدی را فتح کرده‌اند مانند پست الکترونیک و نیز فناوری ویروس‌هایی که بدون نیاز به باز شدن پیغام‌ها از طرف کاربر به طور خودکار منتشر می‌شوند.
اکنون ویروس‌هایی وجود دارند که می‌توانند رایانه‌ها را آلوده کنند فقط به این دلیل ساده که کاربر به اینترنت متصل شده است.

هرکدام از این مراحل طی شده توسط هکر‌ها، نشان دهنده روند رو به رشد آنان در استفاده از فناوری‌های جدید برای طراحی، خلق و انتشار ویروس‌ها بوده است.
بنابراین برای حفاظت سیستم‌ها در مقابل این کد‌های مخرب، روش‌های نوین منطبق بر فناوری‌های جدید لازم است.
برای نمونه اگر نامه‌های الکترونیکی منبع بالقوه تهدیدات باشد، بررسی و جست‌وجوی مستمر یک برنامه ضدویروس، باید نقل و انتقالات اطلاعاتی POP3 را نیز دربربگیرد.

اما امسال، سال ۲۰۰۶، واقعاً چه اتفاقاتی در حال رخ دادن است؟ آیا ما شاهد انقلاب‌های جدید در فناوری‌های مربوط به طراحی وخلق کد‌های مخرب خواهیم بود؟
هرگز. شاید بشود گفت که طراحان کد‌های مخرب در خلاقیت و فناوری، حتی یک گام هم به عقب برداشته‌اند. روش‌های استفاده شده برای انتقال و انتشار کد‌های مخرب در رایانه‌ها، کمی ابتدایی‌تر نیز شده‌اند. مدت زمانی است که از ایده‌های خلاق و پی درپی برای نفوذ در سیستم‌ها مانند استفاده از روش‌های EPO (Entry Point Obscuring) و آلوده کردن فایل‌های PE ویندوز اثری نیست.

پیشرفته ترین روش‌ها در حال حاضر از یک rootkit استفاده می‌کنند که چه از نوع تجاری و چه از نوع غیرتجاری، اغلب اوقات توسط یک طراح حرفه‌ای ویروس، خلق نمی‌شوند.

 فایل کامل این تحقیق ۱۰ صفحه بصورت ورد WORD مرتب و فونت بندی شده می باشد.
در تمامی ساعات شبانه روز >> پرداخت آنلاین و دانلود آنلاین پروژه